Płyty paździerzowe typu „Marunit”. Podstawowym surowcem do produkcji płyt paździerzowych są odpadki paździerzowe lniane lub konopne, traktowane 5% roztworem ługu. Płyty paździerzowe chronią stosunkowo dobrze ciepło i tłumią dźwięki, są lekkie, dość elastyczne, łatwe w obróbce, dają się łatwo naginać i dopasowywać do krzywizn oraz powlekać substancjami ognioodpornymi i przeciwwilgociowymi. C. obj. wynosi 0,2—0,3, współczynnik przewodnictwa cieplnego 0,04—0,065, tłumienie akustyczne przy 1000 cykli — 2,4. Ich poważną zaletą jest stosunkowo duża taniość. Mimo wszystko są one jednak materiałem znacznie gorszym od płyt pilśniowych, mają też znacznie mniejsze od nich zastosowanie. Stosuje się je niekiedy do izolowania stropów, ścian, ścianek działowych, podokienników, drzwi, do izolowania sal koncertowych, kin, studiów radiowych i jako otuliny urządzeń grzewczych. Przemysł izolacyjny wytwarza płyty paździerzowe w nieznacznych ilościach. Nie należy oczekiwać zwiększenia tej produkcji wobec coraz silniejszego rozwoju produkcji płyt pilśniowych, znajdujących coraz powszechniejsze zastosowanie. Płyty te dostarczane są luzem. Przy transporcie i rozładowywaniu wysyłek należy unikać złamań i zawilgocenia.