Zieleń chromowa i Cynkowa

img25Zieleń chromowa. Uzyskiwana jest przez zmieszanie błękitu paryskiego z żółcienią chromową. Najbardziej efektowne odcienie zieleni chromowej otrzymuje się przy zużyciu żółcieni kanarkowych, ewentualnie siarkowych. W celu uzyskania głębszych odcieni należy bazować na żółcieni cytrynowej. Zieleń chromowa posiada dużą siłę krycia (nieco mniejszą niż zieleń cynkowa) i dużą światłoodporność. Nie jest odporna na działanie wapna i alkalii. Przyspiesza proces wysychania farb pokostowych i emalii. Nie nadaje się do farb wapiennych, kazeinowych, krzemianowych ani do barwienia cementu i ksylolltu. Wadą farby wyprodukowanej na zieleni chromowej jest ewentualność powstawania na powłoce malarskiej smug (pasm) niebieskich lub żółtych. Zieleń cynkowa. Otrzymywana jest przez zmieszanie błękitu paryskiego z źółcienią cynkową. Ultramaryna zielona. Otrzymywanie: patrz błękit ultramarynowy. Ultramaryna zielona odznacza się odpornością na działanie światła, wpływów atmosferycznych, zasad i siarkowodoru. Odporność na działanie zasad pozwala na jej stosowanie do farb wapiennych. Stosowana jest również do produkcji farb wagonowych z uwagi na konieczność uodpornienia powłok malarskich na wagonach przeciw szkodliwym wpływom gazów i dymu. Jest to jedyne na razie barwidlo zielone w kraju, służące do barwienia cementu. Nie posiada dużej zdolności krycia, tak jak np. zieleń chromowa.