Brązami stosowanymi w technice malarsko — lakierniczej są metale lub stopy metali rozproszkowane, zużywane w postaci pyłu o własnościach barwiących. Pył ten musi mieć ziarna określonej wielkości, zapewniającej barwidłu właściwy, charakterystyczny dla metali połysk. Rozróżnia się: brąz aluminiowy, barwy srebrzystej, będący sproszkowanym aluminium (glinem) oraz brąz złoty, będący sproszkowanym siarczkiem cynowym lub fosforkiem cyny. Brąz aluminiowy. Jest to pył, aluminiowy, barwy srebrzystej, o c. wł. 2,5—2,7, liczbie olejowej 20—25, bardzo dobrej światło odporności, odporności na działanie wilgoci i dużej odporności na wpływy atmosferyczne (odporność ta zmniejsza się w obecności siarkowodoru i innych kwasów). Brąz aluminiowy stosowany jest do spoiw olejnych, żywicznych i nitro, jako farba dająca powłokę o metalicznym połysku. Można go też stosować do farb rdzo ochronnych i do malowania powierzchni drewnianych. Jako farba nadaje się do drugiego malowania na podkładach bitumicznych. Jako farba do kaloryferów, odporna na temperatury, stosowany jest na spoiwie krzemianowym, pokoście lub tynkturze (szkło wodne). Używanie brązu aluminiowego jako domieszki do innych farb ma na celu podwyższenie ich trwałości. Brąz powinien być pakowany w torby papierowe z papieru glansowanego lub podobnego, przy czym na opakowaniu powinna widnieć: nazwa fabryki, nazwą produktu oraz waga bruttu i netto.