Pokosty są to produkty błono twórcze (spoiwa farb olejnych), otrzymywane przez gotowanie olejów schnących (np. lnianego lub konopnego) z dodatkiem środków wpływających na skrócenie czasu wysychania pokostów, czyli tzw. sykatyw (suszek). Pokosty wysychają w sposób nieodwracalny, przy czym proces wysychania ma charakter fizyczny i chemiczno — koloidalny. Podstawowym surowcem do produkcji pokostu jest, olej lniany. Inne oleje (głównie roślinne), tzw. pół schnące, mogą być stosowane tylko jajco domieszki do oleju lnianego. Domieszki te to oleje: makowy, sojowy, słonecznikowy i niektóre rybie. Polska nie dysponuje nadmiarem oleju lnianego, zalecona jest przeto wyjątkowa oszczędność przy przerabianiu tego produktu na pokost i możliwie jak najszersze stosowanie na miejsce pokostu lnianego artykułów zastępczych. Olej lniany jako tłuszcz roślinny, mający różnorakie zastosowanie w budownictwie. Na rynku spotyka się pokosty: naturalny lniany, polipokost i artykuł zastępczy — pokost sztuczny syntetyczny, produkowany bez oleju lub z małą jego domieszką. Pokosty mają duże znaczenie w budownictwie, gdzie stosowane są nie tylko w technice malarskiej. W technice malarskiej stosuje się je do otrzymywania farb olejnych względnie pokostowych.