Chromianowanie powłok cynkowych. Chromianowanie powłok cynkowych jest procesem, który jest często, a właściwie z reguły, stosowany jako obróbka wykończeniowa powłok cynkowych, dlatego też w praktyce magazynowania najczęściej należy liczyć się z obecnością powłok pasywnych. Ich odporność na działanie czynników korozyjnych jest nawet kilkadziesiąt razy większa niż powłok cynkowych niepasywowanych. Chromianowanie opóźnia przede wszystkim występowanie pierwszych śladów korozji cynku oraz pierwszych śladów korozji stali. Kąpiele alkaliczne zapewniają uzyskanie powłok cynkowych o wyższej odporności i na korozję niż kąpiele kwaśne. Pokrycia gładkie, oraz pokrycia mające połysk są bardziej odporne, szczególnie po chromianowaniu, niż powłoki i chropowate i matowe. W tym ostatnim przypadku należy się liczyć z korodowaniem powłoki cynkowej w czasie magazynowania, jeśli nie zastosuje się dodatkowego pokrywania jej warstewką lakieru. Prócz tego należy nadmienić, że odporność na występowanie „białej rdzy” na powłokach cynkowych chromianowanych jest w wysokim stopniu uzależniona od rodzaju użytej do chromianowania kąpieli. Porównanie ; odporność powłok chromianowanych na cynku pasywowanym i niepasywowanym przeprowadził T. Biestek w atmosferze przemysłowej, miejskiej, morskiej i wiejskiej. Badania te wykazały, że w atmosferze przemysłowej korozja powłok cynkowych chromianowanych wystąpiła po okresie 3—22 miesięcy w zależności od sposobu chromianowania. Odporność na korozje w tej atmosferze zwiększona została od 2 do 12 razy przez zastosował nie po cynkowaniu procesu chromianowania. W atmosferze morskiej korozja wystąpiła po 3 -10 miesiącach. Przez chromianowanie można więc w tym przypadku polepszyć odporność na korozję cynku 2 – 5 razy. Należy zaznaczyć, że korozja cynku w warunkach tropikalnych przebiega bardzo szybko i powłoki te mimo pasywowania pokrywają się produktami korozji w okresie kilku tygodni, jeśli nie zastosuje się odpowiedniego opakowania.