Ciężar srebra Szkłowskiego i Vernon. Oznaczony przez Szkłowskiego przyrost ciężaru srebra w atmosferze zawierającej 5% siarkowodoru przy wilgotności względnej 80 fe 90% wynosi 0,000208 g/cm2 w ciągu 60 dni Mimo, że przyrost ten jest niewielki, zmiana wyglądu powierzchni srebra jest bardzo znaczna już w krótkim okresie czasu. Produkty korozji srebra, które mają barwę ciemną, są łatwo widoczne na jego powierzchni, przez co dyskwalifikują wyrób ze względu na nieestetyczny wygląd, bądź też na własności elektryczne, (zmniejszenie przewodnictwa warstwy Ag). Własności te silnie się zmieniają w przypadku obecności na powierzchni srebra warstwy niemetalicznej (tlenków, siarczków). Badania Szkłowskiego dotyczyły wysokich stężeń siarkowodoru natomiast Vernon zajmował się korozją srebra w atmosferze zawierającej siarkowodór o stężeniach 1 : 35 000 000. Badania korozji srebra w atmosferach naturalnych i sztucznych wykazały, że przyczyną ciemnienia srebra jest siarkowodór występujący w atmosferze. Niewielkie stężenie tego związku powoduje występowanie na powierzchni srebra ciemnych produktów korozji, szczególnie w atmosferze o dużej wilgotności względnej. Produkty te mają różne barwy w zależności od grubości warstwy ód żółtej do czarnej. Zapobieganie korozji srebra może następować przez dobór odpowiednich stopów, np. stopów z berylem lub cyną, albo też przez nakładanie powłok ochronnych. Dla ochrony srebra przed korozją stosowane są powłoki uzyskane przez utlenianie srebra w kąpielach chromianowych; nałożenie powłoki galwanicznej rodowej lub oleju mineralnego.