„Dinol”. Jest to alfanitronaftalen z domieszką dwunitrofenolu w rozpuszczalniku, oleistym. Produkowany jest według receptury patentowej. Jest to płyn oleisty o zapachu destylatów smoły węglopochodnej, nierozpuszczalny w wodzie, silnie trujący, łatwopalny, nieco lotny, korodujący metale. Przy zabezpieczaniu działa bardzo trująco i drażni skórę. Barwi drewno, tkaniny i skórę na kolor żółty, co uniemożliwia jego stosowanie pod powłoki malarskie. Jako silnie trujący preparat „Dinol” nie może być stosowany w budownictwie mieszkaniowym. Używa się go przeważnie do impregnowania podkładów kolejowych zamiast karbolineum i do odgrzybiania murów w budynkach niemieszkalnych lub piwnic w budynkach mieszkalnych. Częściowo zastępuje „Kreodinę”. Materiałami zastępczymi „Dinolu” mogą być (z wyjątkiem impregnowania podkładów kolejowych):: „Xylamit destylowany” i „Super” , „Tetra 3″ oraz „Pasty M i B”. Opakowanie stanowią beczki żelazne 100 i 200 kg, wypożyczone przez dostawcę.

„Dinol B”. Jest podobnie jak „Dinol” preparatem oleistym, lecz o znacznie większej toksyczności. Jest; silnie grzybo- i owadobójczy; Działa podobnie jak „Dinol”, barwi na żółto. Stosowany jest do zabezpieczania, drewnianych elementów narażonych na, bezpośrednie działanie opadów atmosferycznych, np. do słupów konstrukcji mostowych, wież triangulacyjnych, podwalin. Po nasmarowaniu przyziemnych lub nadwodnych części pala należy smarować dodatkowo „Pastą M” a następnie „Pastą izolacyjną I”. Opakowanie „Dinolu B” stanowią beczki żelazne 100 lub 200 kg, wypożyczane przez dostawcę.