Gips surowy niepalony otrzymywany jest przez zmielenie kamieni ze skał gipsowych pochodzenia osadowego, które w Polsce występują w stosunkowo dużych ilościach.
Gips palony zwykły wolnowiążący, zwany gipsem półwodnym lub półhydratem, otrzymywany jest przez nagrzewanie naturalnego dwuwodnego gipsu surowego

(CaS0₄•2H₂0) w temperaturze 130—170°C, przy czym gips traci częściowo wodę według reakcji:

2(CaS0₄•2H₂0) ->2CaS0₄•2H₂0 + 3H₂0.

Po nagrzaniu miele się gips na proszek. Zależnie od stopnia zmielenia otrzymuje się następujące gatunki gipsu palonego zwykłego: murarski, sztukatorski, modelarski i alabastrowy.

Pozostałość na sicie o 900 oczkach na 1 cm2 według PN nie powinna przekraczać dla:

gipsu surowego 50%,

gipsu palonego zwykłego:

murarskiego według Instrukcji ITB,

modelarskiego 10%,

alabastrowego 5%.