Klimat wysokogórski i morski. Klimat wysokogórski występuje w obszarach różnych stref klimatycznych na wysokości przekraczającej około 1800 m npm. Począwszy od tej wysokości do wysokości 6000 m npm. Charakteryzuje się on takimi samymi cechami jak klimat umiarkowany. Powyżej 6000 m npm. jest on bardzo zbliżony do klimatu polarnego. Charakterystyczne cechy tego klimatu są widoczne na rys. 38 przedstawiającym dane klimatyczne dla Quito, miejscowości leżącej w strefie klimatu tropikalnego, na wysokości 2850 m npm. (Andy). Klimat morski. Klimat ten jest bardzo zróżnicowany i zależy w dużym stopniu od położenia geograficznego oraz działalności prądów morskich, wiatrów, obecności wybrzeży itp. Charakteryzuje go przede wszystkim duża zawartość rozpylonego aerozolu chlorku sodowego, będącego głównym składnikiem wody morskiej, który jest stymulatorem korozji. Klimat morski występuje także w pewnej odległości w głąb wybrzeża. Niektórzy autorzy podają, że jego wpływ sięga do 1000 m w głąb wybrzeża, Obecność morza w każdej strefie klimatycznej sprzyja zachodzeniu procesów korozyjnych, dlatego też przy rozpatrywaniu nasilenia czynników korozyjnych dla poszczególnych stref należy w przypadku położenia jakiejś miejscowości nad morzem uznać ten fakt, za dodatkowy czynnik zwiększający agresywność danego klimatu. W przypadku rozpatrywania warunków klimatycznych występujących w czasie transportu morskiego zagadnienie komplikuje się jeszcze bardziej, gdy statek płynie przez kilka stref klimatycznych, kilka mórz o różnej temperaturze wody, zawijając przy tym do portów położonych w różnych strefach klimatycznych. W czasie podróży towar może być umieszczony powyżej lub poniżej linii wodnej, co zmienia w zasadniczy sposób warunki klimatyczne w ładowni statku.