Smoły drogowe stabilizowane. Smoły zwykłe tracą po pewnym czasie lżejsze składniki, wskutek czego powstają stwardnienia lepiszcza smołowego i tendencje do kruszenia się. Aby uniknąć w drogownictwie zbyt szybkiego twardnienia i kruszenia się nawierzchni, używa się smół stabilizowanych, czyli smół z domieszką 15—20% asfaltu. Stosuje się je na gorąco. Smoły stabilizowane odznaczają się mniejszą płynnością i zachowują dłużej plastyczność. Stabilizowanie poprzez dodawanie asfaltów do smoły cieszy się na ogół w drogownictwie dużą popularnością ze względu na duże efekty ekonomiczne i techniczne. W budownictwie występuje proces stabilizacji bardzo rzadko, przy czym należy stosować do tego celu twardszy asfalt, o małej zawartości olejów asfaltowych, dodając ciepły asfalt do rozgrzanej Imoły i mieszając dokładnie; smoła powinna być rozgrzana do temperatury około 100°C, asfalt do temperatury około 140°C. Produktem wyjściowym dla otrzymania smoły stabilizowanej „są poszczególne gatunki smoły zwykłej drogowej (S I, S II, S III). Ze względu na wyższą cenę stosuje się smoły stabilizowane jedynie tam, gdzie lepiszcze musi być uodpornione na odparowanie i utratę własności, tj. do powierzchniowego utrwalania oraz do górnych warstw nawierzchni drogowych.