Wodór — gaz techniczny w butlach. Symbol chemiczny: H2. Otrzymuje się w przemyśle chemicznym wielu metodami, jak np. rozkład elektrolityczny wody, działanie kwasów i alkalii na niektóre metale, rektyfikacja gazu koksowniczego, cieplny rozkład węglowodorów. Jest to gaz bezbarwny, bez smaku i bez zapachu, palny, płonący niebieskawym, prawie niewidocznym gorącym płomieniem, nie podtrzymujący palenia. Temperatura wrzenia 252,8°C, ciężar atomowy 1,0076. Wodór nie znajduje w budownictwie tak wielkiego zastosowania jak np. tlen i acetylen. W technice spawalniczej służy do lutowania ołowiu i aluminium oraz do spawania i cięcia metali płomieniem tlenowo-wodorowym, obecnie jednak wypartym prawie zupełnie przez płomień acetylenowo-tlenowy, o znacznie wyższej temperaturze. W pewnych przypadkach stosowany jest do spawania lub cięcia pod wodą, zwłaszcza przy robotach morskich. Jednostką miary wodoru jest m3. Opakowania (butle stalowe) są zamienne i zwrotne.