Wpływ siarki, krzemu, miedzi, niklu na stal. Siarka ma niekorzystny wpływ na odporność korozyjną w kwaśnych atmosferach przemysłowych, przy czym jak poprzednio zaznaczono dodatek miedzi niweluje te niekorzystne działanie. Np. w stalach nisko-węglowych dodatek 0,25% miedzi eliminuje szkodliwy wpływ siarki do zawartości 0,14%. Krzem w ilości 1,2 do 2,3% w stali węglowej nie zmienia jej odporności na działanie czynników atmosferycznych. Zawartość krzemu powyżej 3% ma korzystny wpływ na odporność korozyjną stali. Korzystne działanie miedzi w stali niskowęglowej wystawionej działanie czynników atmosferycznych tłumaczy się powstawaniem w czasie procesu korodowania, zasadowych siarczanów o niskiej rozpuszczalności. Zawartość 0,15% miedzi w stali niskowęglowej podwyższa bardziej efektywnie jej odporność na działanie atmosfery przemysłowej zawierającej dwutlenek siarki niż odporność na atmosferę morską zawierającą pewne ilości chlorku sodowego. Najbardziej celowy jest na ogół dodatek 0,15 – 0,25% miedzi do stali przeznaczonej do użytkowania w atmosferze (stal typu Cor-Ten). Przy podwyższaniu zawartości niklu w stali podwyższa się jej odporność na działanie atmosfery zarówno morskiej jak i przemysłowej. W przypadku gdy obok niklu występuje w stali miedź, efekt ten jest większy, przy czym najkorzystniejsze jest utrzymanie zawartości niklu powyżej miedzi. Działanie niklu w stali jest szczególnie korzystne w przypadku korozji przebiegającej w atmosferze morskiej.