Najważniejsze zalety smół z punktu widzenia potrzeb drogownictwa, to: łatwość przenikania, zdolność przylegania do materiałów kamiennych, odporność na wilgoć, odporność na działanie czynników mechanicznych, ciągliwość. Polepszenie właściwości smoły do budowy nawierzchni dróg osiąga się przez stosowanie domieszki asfaltu naturalnego lub ponaftowego (stabilizacja), głównie w celu zwiększenia elastyczności materiału. Smoły drogowe są o tyle gorsze jako surowiec w drogownictwie od asfaltów, że tracą szybko właściwości wiążące i kruszą się pod wpływem czynników atmosferycznych (ciepło), podczas gdy asfalty są na działanie tego rodzaju czynników (szczególnie na zmiany ciepłoty) bardzo odporne i odznaczają się trwałością cech wiążących. Z drugiej strony asfalty nie posiadają jednak zdolności łatwego przenikania, są mniej odporne na wilgoć, a użycie ich jest technicznie trudniejsze niż użycie smoły. Są one przy tym dużo droższe niż smoła, a ponadto, jeżeli chodzi o asfalty naturalne, pochodzą z importu.