Zanieczyszczenia innych metali

img27Zanieczyszczenia innych metali

Zanieczyszczenia innych metali. Podobnie jak w przypadku stali na powierzchni metali nieżelaznych takich jak nikiel, miedź i jej stopy, aluminium i jego stopy, cynk i magnez tworzy się cienki film wilgoci. Film ten powstaje bądź na skutek adsorpcji wilgoci z powietrza, bądź wskutek jej wykondensowywania się, albo też opadania rosy na wyroby wykonane z tych metali lub nimi pokryte. W warstwie wilgoci rozpuszczają się zanieczyszczające atmosferę gazy i sole tworząc roztwór elektrolitu. W atmosferze przemysłowej najczęstszym zanieczyszczeniem jest dwutlenek siarki, który po katalitycznym utlenieniu do trójtlenku siarki tworzy z warstewką wody rozcieńczony roztwór kwasu siarkowego działający korozyjnie na metale. W przypadku niektórych metali, np. cynku i magnezu, dużą rolę odgrywa dwutlenek węgla obecny w atmosferze. Powstający w tym przypadku roztwór zawierający dwutlenek węgla oddziaływuje korodując na te metale. W atmosferze morskiej i nadmorskiej obecna jest zawsze pewna ilość soli nieorganicznych, np. chlorku sodowego lub magnezowego. Sole te po rozpuszczeniu się w filmie (warstewce) wody na powierzchni metalu lub osadzając się na metalu wytwarzają agresywnie działający roztwór elektrolitu powodujący korozję metali nieżelaznych. Częstym czynnikiem powodującym korozję metali nieżelaznych jest siarkowodór, którego obecność w powietrzu zarówno zawierającym duże stężenie wilgoci jak też i w powietrzu suchym powoduje korozję nalotową srebra i miedzi. Mechanizm korozji metali nieżelaznych wymaga przeanalizowania specyficznych warunków w jakich ta korozja zachodzi. Ponieważ przypadki korozji atmosferycznej magazynowanych wyrobów wykonanych z metali nieżelaznych należą do raczej rzadkich w porównaniu z korodowaniem stali, ograniczymy się do podania tylko wpływu zanieczyszczeń na korozję tych metali w rozdziale dotyczącym wpływu czynników zewnętrznych na korozję.