Klej bakelitowy. Należy do klejów z tworzyw sztucznych (wodoodpornych), bazowanych na bakelicie lub na mieszankach mocznikowych — pollopas (aminoplasty). Kleje te są znacznie lepsze od wszystkich wyżej opisywanych pod względem wodo odporności, ciepło odporności i odporności na gnicie. Produkuje się je w ramach produkcji tworzyw syntetycznych, wyłącznie z surowców krajowych. Stosuje się je na gorąco, jak również na zimno przy użyciu preparatów powodujących wiązanie kleju (tzw. utwardzaczy). Klej bakelitowy produkowany jest z bakelitu i dostarczany tylko na zamówienie w roztworze wodnym, spirytusowym lub w stanie suchym, do rozpuszczenia przed zastosowaniem. Odznacza się odpornością na działanie wody i słabą nasiąkliwością. w masę drewna przy sklejaniu, z uwagi na niewielką zawartość wody. Klej ten stosowany jest głównie do produkcji drewna, i sklejek narażanych na działanie wilgoci. Przy sklejaniu należy zastosować ciśnienie do 20 kg/cm2 (2 atm.), przy temperaturze 150°C (klejenie na gorąco). Warstwa kleju położona na powierzchnię przeznaczoną do sklejenia topnieje, a przy podgrzewaniu wiąże się w sposób właściwy proszkom bakelitowym (zagęszcza się w twardą, nierozpuszczalną i nietopliwą masę bakelitową). Klej mocznikowy. Synonim: „Kauzyt”. Otrzymywany jest z tworzyw sztucznych (aminoplasty). Dostarczany jest na specjalne zamówienie w roztworze spirytusowym, wodnym lub na sucho, do rozpuszczenia przed użyciem. Wykazuje odporność na wilgoć. Stosowany jest do klejenia przedmiotów wystawionych na wyjątkowe działanie wilgoci, pod ciśnieniem 20 kg/cm2.