Kontrola zawartości oleju w TRI. W tym celu pobiera się 200 – 250 ml „tri” oziębia go do temperatury pokojowej, wlewa do cylindra miarowego i wprowadza areometr, powoli wysuwając go z palców, aby nie dotknął dna ani ścianki naczynka. Po odczekaniu 1 – 2 min odczytuje się wskazanie areometru, a procent zanieczyszczeń oznacza się z wykresu. Zakwaszenie „tri” oznacza się wytrząśnięciem 100 ml próbki kąpieli z wodą i zastosowaniem błękitu bromofenolowego jako indykatora. Jeżeli warstwa wodna zabarwi się na żółto, to kąpiel nie nadaje się do użytku. Przy niebieskim zabarwieniu sprawdza się alkaliczność miareczkując 0,1 HCl i przelicza się na NaOH. Zużyta ilość 0,1 n HCl nie powinna przekroczyć 0,2 ml. Należy podkreślić, że za pomocą trójchloroetylenu i jemu podobnych rozpuszczalników nie jest możliwe równoczesne usunięcie z powierzchni metalu takich zanieczyszczeń jak nieorganiczne sole np. hartownicze, silnie osadzone zanieczyszczenia mechaniczne, jak tlenki chromu wchodzące w skład pas polerskich oraz inne zanieczyszczenia nierozpuszczalne w rozpuszczalnikach chlorowanych.