Błękit paryski. Synonimy: błękit żelazowy paryski, pruski (berliński), „Milori”. Otrzymuje się przez działanie soli żelazowych lub żelazawych na żelazocyjanek potasu. Jest to barwidło ciemnogranatowe, odznaczające się przy dobrym gatunku metalicznym połyskiem na powierzchni przełomu brył przed sproszkowaniem. Posiada dużą siłę krycia. Powłoki olejne na błękicie paryskim są wyjątkowo odporne na działanie światła i schną wolno. Błękit paryski ma c. wł. 1,6—2, liczbę olejową 35—65; może być obciążony szpatem ciężkim, gipsem, magnezją a nawet gliną. Nie powinien zawierać domieszek krochmalu, barwników organicznych, ultramaryny, kredy, siarczanu baru lub kaolinu. Używany jest w budownictwie do wyrobu farb klejowych i olejnych. Minia ołowiana. Synonimy: czerwień ołowiana, czerwień paryska. Otrzymuje się przez utlenianie (wypalanie) ołowiu metalicznego w temperaturze 450—550°C w obecności pary i powietrza. Głównym składnikiem minii są tlenki ołowiu, przy czym dopuszczalna jest nieznaczna domieszka tlenków żelaza i wapnia, wykluczona natomiast zawartość barwników organicznych. Barwa minii bywa od żółto-czerwonej poprzez pomarańczową do czerwonej. C. wł. 8,7—9,2, liczba olejowa 5—12 (w obu przypadkach dla I i II rodzaju), zawartość tlenku ołowiu zależnie od rodzaju (I, II. III), najwyżej 97,5%, 97% i 96,7%, zawartość dwutlenku ołowiu zależnie od rodzaju (I, II, III), co najmniej 33°/ą, 30% i 27%, siła krycia bardzo dobra, zdolność schnięcia bardzo dobra, światłotrwałość słabsza, szkodliwość dla zdrowia niewielka; intensywność i odcień barwy oraz siła krycia i światło trwałość muszą odpowiadać ustalonym wzorcom. Minia ołowiana (zwykła) jest wyjątkowo odporna na działanie wody i zasad, ma więc silne własności antykorozyjne. Rozpuszcza się w kwasie azotowym k pod wpływem kwasu solnego wydziela chlor. Poważną wadą minii ołowianej zwykłej jest to, że farby pokostowe sporządzone na niej szybko się zasychają. Mogą one być magazynowane bez obawy zeschnięcia się i stwardnienia tylko 6—8 tygodni od dnia wyprodukowania; przyjmując farbę miniową do magazynu trzeba więc dokładnie sprawdzać datę produkcji. Farbę tę należy w magazynach budów przechowywać w możliwie małych puszkach, które po otwarciu mogą być całkowicie zużyte. Tzw. minia dyspersyjna, zawierająca 33% Pb02 ma tę zaletę, że farby sporządzane na niej twardnieją i zasychają się znacznie wolniej, z drugiej jednak strony nie posiada ona tych własności rdzo ochronnych, co minia zwykła. Przy używaniu minii ołowianej o mniejszej zawartości Pb02 niż 35%. należy ją mieszać z pokostem na krótko przed rozpoczęciem malowania.