Chlorek cynku. Synonimy: zincum chloratum, chlorzink. Symbol chemiczny: ZnCl2. Otrzymywany jest przez rozpuszczenie odpadków cynku lub tlenku cynku w kwasie solnym. Występuje w postaci białego, krystalicznego proszku. Łatwo rozpuszcza się w wodzie i alkoholu, jest bardzo higroskopijny, ma c. wł. 2,91, punkt topliwości 365°C. Jest środkiem silnie trującym; na ciała organiczne działa niszcząco, podobnie jak kwas siarkowy. Silnie koroduje metale. Do impregnowania drewna zużywany jest roztwór wodny chlorku cynku płynnego 50°Be i chlorku cynku sproszkowanego. Roztwór o stężeniu powyżej 4,5% działa na drewno niszcząco. Chlorek cynku znajduje zastosowanie przy impregnowaniu drewna w budynkach mieszkalnych, przy lutowaniu i pobielaniu cyną, przy sporządzaniu specjalnych kitów na metale, do miedziowania, cynkowania i .powlekania ołowiem żelaza. Może być użyty jako środek ognioochronny. Materiałami zastępczymi mogą być: fluorek sodu, fluorokrzemian cynku, „Fungol”, „Fluralsil”, dwunitrofenolan sodu oraz „Nitrol”. Chlorek cynku używany jest jako produkt techniczny w płynie w opakowaniach dostawcy oraz jako proszek w bębnach blaszanych ocynkowanych, wagi około 75 kg z zawartością.

Dwunitrofenolan sodu. Należy w zasadzie do materiałów wybuchowych. Jest to ciało stałe, o barwie jasnożółtej, silnie toksyczne, trudno rozpuszczalne w wodzie (na gorąco), barwiące skórę, włókno i drewno i z tego względu nie nadające się jako grunt pod farby. Stosowane jest do impregnowania drewna w budynkach mieszkalnych. Materiałami zastępczymi mogą być: fluorek, sodu, fluorokrzemian cynku; „Fungol”, „Fluralsil”, chlorek cynku, „Nitrol” i „Pastą B”- 24%. Opakowanie: torby papierowe’ lub skrzynie drewniane.