Farby suche, inaczej barwidła, są to substancje pochodzenia przeważnie mineralnego, nieorganicznego, nierozpuszczające się w wodzie i w innych cieczach, występujące w sprzedaży w postaci miałkich proszków (rzadziej w bryłkach). Posiadają one barwę oraz własność tworzenia w wodzie, olejach lub innych płynach barwnej zawiesiny. Farby suche powinny wykazywać następujące zalety: 1) dużą siłę krycia, 2) dużą siłę barwienia, 3) czystość i intensywność barwy, 4) pulchność, 5) małą liczbę olejową, 6) odporność na wpływy atmosferyczne, światło i temperaturę, 7) zdolność szybkiego wysychania, 8) małą wodochłonność, 9) odporność na działanie chemikalii (kwasów i zasad), 10) małą toksyczność (brak własności trujących), 11) taniość. Przez dobre barwienie rozumieć należy własność dawania dobrego koloru powierzchni malowanej, przez dobre krycie — zdolność pokrywania powierzchni tworzywa przy jednokrotnym pomalowaniu, przez pulchność — drobnoziarnistość barwidła, która powiększa zdolność krycia, przez liczbę olejową — ilość oleju potrzebną do otrzymania pastowatej masy, przez małą wodochłonność (higroskopijność) — zdolność wchłaniania przez barwidło jedynie niewielkich ilości wilgoci. Klasyfikacja farb suchych jest dwojaka. Można je dzielić w oparciu o zastosowanie, a więc na farby do malowania klejowego, ze szkłem wodnym (do farb krzemianowych), z wapnem, z kazeiną lub z pokostem, albo też w oparciu o ich pochodzenie i skład chemiczny. Farby suche powinny być przechowywane w miejscach suchych, ocienionych, na drewnianej podłodze, w niezbyt wysokich temperaturach. w oryginalnych opakowaniach fabrycznych.