Gliceryna. Otrzymywana jest drogą rozszczepienia tłuszczów i olejów przy użyciu kwasu siarkowego lub zasady, względnie przy produkcji mydeł jako produkt uboczny. Jest to alkohol trój wodorotlenowy, o wzorze chemicznym C3H5 (OH) 3. Jest to ciecz oleista, bezbarwna, o smaku słodkawym, przezroczysta, łatwo rozpuszczalna w wodzie i alkoholu, nierozpuszczalna w olejach tłuszczowych, higroskopijna. Temperatura wrzenia 290°C, c. wł. dla gliceryny 30°Be 1,27. Rozróżnia się 3 rodzaje gliceryny: a) techniczną (surową), o zawartości około 85% czystego produktu, b) dynamitową, o zawartości 98—99% czystego produktu, ;! c) farmaceutyczną, o zawartości 88% czystego produktu. W budownictwie stosowana jest jedynie gliceryna techniczna (surowa). Zużywa się ją: a) jako domieszkę do glejty ołowianej przy sporządzaniu specjalnego kitu do osadzania izolatorów przy robotach elektro-montażowych; w zależności od izolatora zużycie waha się od 0.009 do 0,025 kg na 1 izolator, b) jako składnik mieszanki zimowej, używanej do silników samochodowych (może być zastąpiona gotową mieszanką przeciw-mroźną), c) do nasycania przepon w pompach Pleigera, d) do konserwacji aparatów precyzyjnych w jednostkach budowy urządzeń elektrycznych.