PN Roboty izolacyjne przewiduje dla izolacji ciepłochronnej następujące zastosowanie: a) do izolowania ścian, na 1 m2 ścian 1,05 m2 płyt korkowych (impregnowanych) wymaganej grubości, b) do izolowania spodu betonowych i ceglanych sufitów, na 1 m2 spodu 1,05 m2 płyt (impregnowanych) wymaganej grubości, c) do izolowania płyty dachowej, na 1 m2— 1,05 m2 płyt (impregnowanych) wymaganej grubości, d) do izolowania oddzielnych słupów, ramownic żelbetowych, na 1 m2 —1,1 m2 płyt korkowych (impregnowanych) wymaganej grubości, e) do zakładania na rury otulin z łupin korkowych grubości 30—40 mm, na 1 mb rury od 0,7 do 3,85 kg łupin korkowych, w zależności od przekroju rury, f) do zakładania otulin na naczyniach zbiorczych lub w podgrzewaczach, ha 1 m2 — 1 m2 płyt korkowych. Ponieważ korek jest materiałem deficytowym, technika izolacyjna stosuje na jego miejsce w coraz większym zakresie materiały zastępcze o właściwościach zbliżonych, jak np. szkło piankowe, wełnę żużlową, kasety „Teklit” z wełny żużlowej, a ostatnio — płyty pilśniowe i płyty ścierowo-korowe.