Lepik posadzkowy. Synonim: Lepik podłogowy do posadzki deszczułkowej. Jest to produkt bazowany na asfalcie, żywicy i specjalnym rozpuszczalniku. Nie może być mieszany ze smołą lub z ciężkimi produktami frakcjonowanej destylacji smoły węglopochodnej. Lepik dobrze przygotowany powinien gwarantować trwałe i dostatecznie elastyczne przyklejenie klepki do podłoża zarówno betonowego, jak i drewnianego. Powinien on wsiąkać tylko powierzchownie. Przy właściwym ułożeniu posadzki na wyrównanym uprzednio podłożu powinien być elastyczny w granicach temperatur od 5 do 40°C, nie powinien jednak być ciastowaty i wyciśnięty spod posadzki. Powinien być bezwonny i pozbawiony lotnych składników szkodliwych dla zdrowia. Przy zastosowaniu w temperaturze wyższej od 10°C powinien dać się łatwo rozprowadzać warstwą od 1 do 2 mm przy pomocy szpachli na oczyszczonej, suchej powierzchni podłoża, zawartość wody w lepiku nie może przekraczać 2%, wagi masy. Badania wartości lepiku i jego istotnych, niezbędnych dla zastosowania własności należy dokonywać według PN. Lepiku posadzkowego używa się na zimno lub po lekkim ogrzaniu do powiązania posadzki drewnianej z podłożem. Przy zakładaniu podłogi klepkowej, przy grubości warstwy lepiku od 2 do 3 mm zużycie wynosi od 1,75 do 2,25 kg na 1 m2 powierzchni podłoża. Lepiki, podobnie jak smoły, pak, asfalty i pochodne mogą być składowane w wolnej przestrzeni, jednakże w porze letniej należy je lokować w miejscach zacienionych, przy czym bębny względnie beczki powinny być ustawiane otworem do góry bez względu na twardość i temperaturę mięknienia materiałów.