Masy typu „Stemizol”. „Stemizol” Nr I (masa gęsta). Preparat bitumiczny o konsystencji gęstej, stosowany jako samodzielna izolacja wodochronna przy zakładaniu fundamentów, izolowaniu murów, do klejenia papy bitumicznej i tkanin impregnowanych. Używa się na zimno, przy normie zużycia 1—3 kg na 1 m2 powierzchni izolowanej, w zależności od grubości warstwy izolacyjnej. „Stemizol” Nr 2 (masa półgęsta). Preparat półpłynny, do izolowania ścian piwnicznych (izolacja wodochronna pionowa), do powlekania elementów żelbetowych konstrukcji żelaznych oraz części metalowych, jako powłoka rdzoochronna. Powlekanie odbywa się na zimno. Zużycie — 0,5—1,25 kg na 1 m2 powierzchni izolowanej, zależnie od grubości warstwy izolacyjnej. „Stemizol” Nr 3 (masa rzadka). Preparat bitumiczny płynny, stosowany do gruntowania powierzchni porowatych i jako materiał konserwujący przy reparacji dachów. Używa się na zimno po 0,5—1 kg na 1 m2 powierzchni. „Stemokit” Nr 1 (normalny). Gęsty preparat bitumiezno-azbestowy, stanowiący plastyczną masę o dużej przyczepności do żelaza, betonu, muru, drewna, stosowany do uszczelniania i izolowania konstrukcji żelbetowych, wypełniania fug i szczelin dylatacyjnych oraz remontu pokryć dachowych z papy i blachy. Preparat jest elastyczny nawet przy niskiej temperaturze, przy wysokiej temperaturze nie spływa. Nakłada się szpachlą, przy zużyciu 1—2 kg na 1 m2 powierzchni, zależnie od grubości warstwy. „Stemokit” Nr 2 (extra). Preparat azbestowo-bitumiczny o konsystencji wyjątkowo gęstej, używany do specjalnych celów, jak izolacja i uszczelnianie w pomieszczeniach o stałej wysokiej temperaturze. Zużycie 1—2 kg na 1 m2 powierzchni.