Polipokost. Synonim: pokost polimeryzowany Otrzymuje się z czystego zagęszczonego oleju lnianego przez dodanie odpowiednich sykatyw oraz nieszkodliwych lotnych rozpuszczalników. Polipokost posiada szereg dodatnich właściwości, których nie posiada pokost naturalny. Jego najważniejsze zalety to: duża szybkość wysychania, duża odporność na wpływy temperatury, wilgoci i na działanie chemikalii oraz nieprzenikliwość dla wody. Farby powierzchniowe i na polipokoście odznaczają się dobrą rozlewnością i posiadają trwały i głęboki połysk. Ze względu na swe własności polipokost nadaje się doskonale do farb powierzchniowych. Nie należy go używać do impregnowania drewna (stolarki budowlanej). Nie nadaje się do farb podkładowych gruntujących ze względu na małą silę wsiąkania w drewno. Przy użyciu polipokostu należy zachowywać szczególną ostrożność, gdyż jest to materiał łatwopalny. Ze względu na zawartość lotnych rozpuszczalników powinien on być opakowywany i przechowywany w szczelnie zamkniętych beczkach żelaznych, bańkach, kanistrach lub blaszankach. Walka o oszczędność w użyciu pokostu lnianego i polipokost i ograniczenie ich zastosowania do przypadków szczególnie uzasadnionych niemożliwością zastosowania materiałów zastępczych jest w obecnej sytuacji ważnym zadaniem zaopatrzeniowca. Realizując to zadanie winien się zaopatrzeniowiec kierować następującymi zasadami. Przy wykonywaniu robót malarskich należy stosować w jak najszerszym zakresie gotowe farby olejne oraz inne materiały, zastępujące pokost lniany lub polipokost. Do gruntowania stolarki budowlanej należy używać gotowych farb olejnych w odpowiednim kolorze (podkładowych) lub xylamitów, które mogą jako środki grzybobójcze stanowić również podkład pod powłokę malarską. Do gruntowania czyli nasycania tynków pod powłoki olejne wewnątrz budynków może i powinien być stosowany pokost syntetyczny, który można kupić bez ograniczeń, lub też gotowa farba olejna do gruntowania, zawierająca znaczną przewagę spoiwa nad barwidłem. Do gruntowania i malowania tynków na zewnętrznych częściach budynku należy stosować gotowe farby olejne. Zaleca się stosowanie również specjalnej farby kazeinowej pod nazwą Fasadol, która niekiedy może zastąpić farby olejne. Do rozcieńczania (rozrabiania, rozrzedzania) zeschniętych farb olejnych, lakierów i emalii, powinien być stosowany rozpuszczalnik gotowy do farb lub w przypadkach wyjątkowych i uzasadnionych-terpentyna.