Wpływ procesów stalowniczych na korozję. Również procesy stalownicze mają znaczny wpływ na jakość i odporność na działanie czynników korozyjnych otrzymanej stali. Stal martenowska jest bardziej czysta niż stal besemerowska i ma wskutek tego mniej wtrąceń tlenkowych, siarczkowych i fosforków. W przypadku małej zawartości miedzi stal ta zachowuje się lepiej pod wpływem działania czynników atmosferycznych niż stal besemerowska. Przy dużej zawartości miedzi ta ostatnia ma jednak większą odporność na korozję. Najlepsze stale, także pod względem na ich odporności na działanie czynników atmosferycznych, uzyskuje się w piecach elektrycznych, gdzie eliminuje się wszelkie wtrącenia siarki i. tlenków. Wtrącenia w stali węglowej są niepożądane nie tylko z punktu widzenia jakości stali (własności mechanicznych), lecz także zachodzenia zjawisk korozyjnych, gdyż stanowią one katodę na powierzchni stali sprzyjając powstawaniu wżerów. Obecność możliwie niewielkiej ilości wtrąceń niemetalicznych w stali przeznaczonej do walcowania jest ważnym czynnikiem podnoszącym jej odporność na korozję atmosferyczną. Różnice w ilości zanieczyszczeń w stali poddawanej procesowi przeróbki na blachy, pręty itp. nie są tak istotne ze względów korozyjnych jak zachowanie jednorodności struktury powierzchni, równomierności naprężeń i stopnia- odkształcenia. Dlatego wszystkie cykle operacji hutniczych i stalowniczych zmierzające do uzyskania jednorodności struktury, usuwania naprężeń i otrzymywania gładkiej pozbawionej wad powierzchni gotowego produktu hutniczego są pożądane, a niekiedy konieczne.