Gips budowlany stosowany jest (z tendencją do bardzo poważnego rozszerzenia zastosowania): a) do wykonywania tynków wewnętrznych,
b) do zapraw murarskich (wyprawy gipsowe i wapienno-gipsowe wyprawy gipsowe na mleku wapiennym itp. wyprawy z opóźniaczami),
c) do betonów gipsowych pracujących w warunkach suchych,
d) do wyrobu prefabrykatów elementów budowlanych,płyt gipsowych, sztablatur, stiuków, sztukaterii i wykonywania robót sztukatorsko-modelarskich.
Zużycie gipsu na 1 m3 odlewu wynosi przy stosunku wodno-gipsowym 0,6 około 950 kg. Do przygotowania (zarobienia) zwykłej kaprawy gipsowej używa się około 40—60% wody, a dla gipsu porowatego do ścian działowych — do 100% wody w stosunku do wagi gipsu palonego.

Stosuje się zaprawę wapienno-gipsową o stosunku objętościowym ciasta wapiennego do piasku 1:3 z dodaniem 150 kg gipsu murarskiego na 1 m3 zaprawy. Wytrzymałość zaprawy wapienno-gipsowej jest większa od wytrzymałości zaprawy wapiennej. Zaprawa wapienno-gipsowa łączy się łatwo z drewnem i trzciną i dlatego używa się jej do wypraw. Gips budowlany pakowany jest w worki papierowe potrójne. Należy go przewozić w warunkach zabezpieczających przed wpływami wilgoci. Na składach i placach budów należy go magazynować w miejscach suchych i pokrytych dachem, podobnie jak cement. Przy dłuższym magazynowaniu (okres ponad 6 miesięcy) należy przed użyciem poddać gips badaniu na wytrzymałość.