Przechowywanie. Kwas siarkowy, podobnie jak solny (kwasy żrące) należy przechowywać w balonach szklanych lub kamionkowych, szczelnie zakorkowanych i umieszczonych w koszach (opakowanie fabryczne). Pomieszczenia służące do przechowywania powinny być nakryte dachem, przewiewne i oddalone od miejsc składowania wyrobów metalowych (żelaznych). Mieszanie kwasu siarkowego z wodą powoduje nagrzewanie i możliwość poparzenia. Przy rozcieńczaniu należy wlewać kwas do wody, nie zaś na odwrót. Mieszanie powinno być dokonywane bardzo ostrożnie. Do przelewania kwasów należy używać specjalnych stojaków przeznaczonych do tego celu i specjalnych narzędzi pomocniczych, jak lejki, szlauchy (węże), rurki. Pracownicy magazynowi, zajmujący się wydawaniem kwasów, powinni posiadać specjalny do tego celu sprzęt ochrony osobistej, jak rękawice gumowe (lub igelitowe),, buty i fartuchy gumowe. Przy działaniu kwasu siarkowego na metale wywiązują się niebezpieczne gazy: wodór i arsenowodór, oba łatwo zapalne i mogące być przyczyną eksplozji. Kwas solny działa niszcząco na żelazo, cynk i mosiądz, niszczy części armatury i niedostatecznie izolowane przewody elektryczne. Miejsca składowania większych ilości kwasów, a zwłaszcza kwasu solnego, który wydziela pary trujące, powinny być odpowiednio mechanicznie wentylowane. Przed działaniem trujących par kwasu solnego chroni respirator (maska przeciwgazowa) i okulary w oprawie gumowej, szczelnie przylegające. Miejsca składowania kwasów żrących powinny być zaopatrzone w wyraźny napis: T r u c i z n a.